Halil Ibrahim Inalcık (Turkish: Halil İnalcık) (May 26, 1916 - July 25, 2016) was a Turkish historian.
He received a doctorate in history from the Faculty of Arts, Ankara University in 1940 AD. He worked as a professor of Ottoman history at Bilkent University in Ankara.
He received the King Faisal International Prize - Department of Islamic Studies in the year 1432 AH / 2011 AD, for his book “The Economic and Social History of the Ottoman State”, Part One.
His writings :
The Ottoman Empire: Conquests, Organization and Economy, London, 1978
The Middle East and the Balkans under Ottoman Rule: Essays in Economy and Society, Indiana University Center for Turkish Studies, 1993
A History of Humanity, 5 vols., New York, 1995
Sources and Studies on the Black Sea: Kaffa Customs Register 1486-1490, Cambridge, 1996
Essays on Ottoman History, Istanbul, 1998
Kemal Ataturk, with Bernard Lewis, Milan, 1998
The Ottomans, 12 volumes, in collaboration with Ekmeleddin Oglu, Nejat Gonik and Yusufoglu, Istanbul, 1999
History of the Ottoman Empire from rise to decline, Dar al-Madar al-Islami, 2002
The Ottoman Civilization, 10 volumes, Ankara, 2005
Rönesans Avrupası Türkiye'nin Batı Medeniyetiyle Özdeşleşme Süreci pdf by Halil Inalcik
Rönesans tarihini Batı dillerinden çevrilmiş kaynaklardan okuyanlar, konuyu adeta tümüyle Batı ve Orta Avrupa’da, bu bölgenin iç dinamikleriyle başlayıp bitmiş bir süreç olarak algılar. Oysa Halil İnalcık’ın Ankara Üniversitesi’nde yıllarca okuttuğu, “Rönesans Tarihi” derslerini izleyenler, Osmanlı Türklerinin de bu sürecin ayrılmaz bir parçası olduğunu gözlemlemişlerdir.
Rönesans Avrupası, işte bu dersin notlarının, elden geçirilip kitaplaştırılmasıyla ortaya çıkmış bir yapıt. Rönesans ve Reform süreçlerinde, Osmanlı İmparatorluğu’nun Avrupa tarihini nasıl etkilediğini vurgulamasıyla, benzerlerinden oldukça farklı bir çalışma. Bir yandan Bizans’tan Avrupa ülkelerine iltica ederek hümanizmin önünü açan bilim adamlarının öykülerini gerçeklik zeminine oturturken, bir yandan da Osmanlıların siyasi dengeler üzerinden, bu süreçte doğrudan ve nasıl önemli bir pay sahibi olduğunu gözler önüne seriyor. Bu çalışma Osmanlıların, bundan sonra yazılacak Avrupa tarihlerinde “karşı taraf” değil, taraflardan biri olarak yer alması gerektiğini belirterek, genç kuşak tarihçilerin ufkunu açmak savında.
Çalışmanın ikinci bölümü, Türkiye’nin Batı Medeniyetiyle Özdeşleşme Süreci ise, Rönesans’ın ve hümanizmin Osmanlı-Türk tarihindeki yansımalarına odaklanıyor:
Fatih Sultan Mehmed’in İtalya ve hümanizm öncüleriyle yakın ilişkisi, bu ilişkinin II. Bayezid ile zayıflayışı, Batılılaşmanın Osmanlı İmparatorluğu’nda topçuluk ve denizcilik gibi pratik alanlarda süregelişi, Lâle Devri ile Batı üstünlüğünün kabul edilişi, Tanzimat ile hukuk ve idarede güçlü bir Batılılaşma sürecinin başlayışı ve nihayet Atatürk devrimleriyle tam Batılılaşma hedefinin millî bir kültür dönüşümü haline gelişi...
Halil İnalcık bu eserinde, Batılılaşma hareketinin yakın tarihimizdeki gelişim sürecini, tanınmış sosyologların analizleriyle de değerlendirerek son gelişmelere ışık tutmaya çalışıyor. Bu süreçte Cumhuriyet tarihinde yaşanan çalkantılara değiniyor ve Suat Sinanoğlu’nun savunduğu, Türk hümanizm hareketinin tam Batılılaşmanın ön koşulu olduğu görüşünü de ayrıntılı biçimde ele alıyor.