Arthur Schopenhauer es un filósofo alemán, generalmente famoso por su pesimismo acerca de la vida como "un péndulo que oscila entre el dolor y el aburrimiento". algunos piensan, una razón principal para formular sus visiones pesimistas de la vida. Por el contrario, la vida de Schopenhauer -al menos en sus comienzos- no fue tan mala como podríamos imaginar, y se puede decir que tuvo muchas oportunidades para vivir. una tranquila vida académica y burguesa que satisface a las masas de gente de lenguas modernas y antiguas, como iba a fiestas de baile y teatro en su juventud,
Su madre, Joanna, también montó un salón al que asistían muchos intelectuales, incluido el gran poeta alemán Goethe, pero Arthur estaba constantemente en desacuerdo con su madre, especialmente después de la muerte de su padre.
Schopenhauer obtuvo más tarde su doctorado en la Universidad de Berlín, y estaba destinado a tener una tranquila carrera docente si no hubiera elegido - obstinadamente, valiente y quizás ingenuo - dar sus conferencias al mismo tiempo que el filósofo alemán más destacado en la tiempo, Georg Hegel, estaba dando sus conferencias, nadie escuchaba a Schopenhauer quien decidió retirarse de la docencia y dedicarse a escribir.
Schopenhauer ofreció sus puntos de vista extremadamente perspicaces sobre muchos temas, desde la epistemología y la filosofía de la ciencia hasta la filosofía de la ética y el arte, y fue cuidadoso en su pensamiento, siguiendo el ejemplo del filósofo alemán Kant el "Grande", como le gustaba describirlo, particularmente en su estricta autocrítica de sus ideas.
También se mantuvo fiel a la filosofía, resentido con quienes la convierten en un "instrumento de los propósitos estatales desde arriba y los propósitos personales desde abajo". Y estaba firme en su convicción de que había realizado su obra filosófica no para sus contemporáneos o para la gente de su país, sino para la humanidad, porque creía que todo lo que tenía valor necesitaba mucho tiempo para ganar su legitimidad o autoridad moral. ) incluso atreviéndose a calificar a este último de “charlatán” y “degenerado mental”.
Okumak yazmak ve yaşamak üzerine pdf por Arthur Schopenhauer
Akıllı insan her şeyden evvel ıstıraptan ve tacizden azâde olmak için çabalayacak, sessizliği ve boş vakti, dolayısıyla mümkün olan en az sayıda beklenmedik ve tehlikeli karşılaşma ile birlikte sakin, mütevazı bir hayatı arayacaktır; ve böylelikle sözüm ona hemcinsleriyle çok az bir ortak tecrübeyi paylaştıktan sonra, münzeviyane bir hayatı tercih edecektir, hatta eğer büyük bir ruha sahipse büsbütün yalnızlığı seçecektir.
Hayatta nasılsa edebiyatta da öyle: Her nereye dönseniz derhal kendinizi düzelmez, yola gelmez bir insan güruhuyla karşı karşıya buluyorsunuz, her tarafı her bir köşeyi doldurmuşlar, tıpkı yaz sinekleri gibi sürü halinde her yere doluşup her şeyi kirletiyorlar. Bir yığın berbat kitap, gıdasını buğday başaklarından alan ve sonunda onu boğup kurutan edebiyatın istilacı yabani otları da öyle. İnsanların zamanını, parasını, dikkatini -ki bunların meşru hak sahibi iyi kitaplar ve onların soylu hedefleridir- gasp etmektedirler.
Dolayısıyla okumak söz konusu olduğunda nerede duracağını bilmek çok önemli bir şeydir. Geri durulacak yeri kestirmedeki maharetin esası, zaman zaman neredeyse salgın halinde yaygın olarak okunan herhangi bir kitabı, sırf bu yüzden okumaktan ısrarla uzak durmaktır denebilir, sözgelimi sebepsiz gürültü şamata koparan, hatta yayın hayatına çıktıklarının ilk ve son yılında birkaç baskıya ulaşabilen, sonra da unutulup giden siyasi veya dini risaleler, romanlar, şiirler ve benzeri böyledir.
Schopenhauer