Halil Ibrahim Inalcık (en turco: Halil İnalcık) (26 de mayo de 1916 - 25 de julio de 2016) fue un historiador turco.
Recibió un doctorado en historia de la Facultad de Artes de la Universidad de Ankara en 1940 AD. Trabajó como profesor de historia otomana en la Universidad de Bilkent en Ankara.
Recibió el Premio Internacional Rey Faisal - Departamento de Estudios Islámicos en el año 1432 d. H. / 2011 d. C., por su libro “La Historia Económica y Social del Estado Otomano”, Primera Parte.
Sus escritos:
El Imperio Otomano: Conquistas, Organización y Economía, Londres, 1978
Oriente Medio y los Balcanes bajo el dominio otomano: ensayos sobre economía y sociedad, Centro de Estudios Turcos de la Universidad de Indiana, 1993
Una historia de la humanidad, 5 vols., Nueva York, 1995
Fuentes y estudios sobre el Mar Negro: Registro de aduanas de Kaffa 1486-1490, Cambridge, 1996
Ensayos sobre la historia otomana, Estambul, 1998
Kemal Ataturk, con Bernard Lewis, Milán, 1998
The Ottomans, 12 volúmenes, en colaboración con Ekmeleddin Oglu, Nejat Gonik y Yusufoglu, Estambul, 1999
Historia del Imperio Otomano desde su ascenso hasta su declive, Dar al-Madar al-Islami, 2002
La civilización otomana, 10 vols., Ankara, 2005
Tanzimat ve Bulgar Meselesi libro pdf leer y descargar por Halil Inalcik
“Halil İnalcık’ın doktora tezi olan ve daha 26 yaşındayken tamamladığı ‘Tanzimat ve Bulgar Meselesi’, hâlâ hem içerik hem de yöntem olarak alanında öncülüğünü koruyor. Tanzimat’ın ilanından sonra Bulgaristan bölgesinde çıkan ayaklanmaları, çözümlenemeyen toprak meselelerine ve köylülerin sıkıntısına bağlayan; çift taraflı arşiv ve kaynak araştırmalarına dayanan bir tezdir. Türk tarihçiliğinin Balkan ülkeleri arasında objektif ve bilimsel tahlil kapasitesine öncü olarak oturduğunu gösteren bir araştırmadır. Genç tarihçinin sosyal bilimlerde ulaştığı düşünce ve analiz kapasitesini gösterir.
Halil Hocanın ‘Tanzimat ve Bulgar Meselesi’ aranan, kayıp bir muhalled eserdi. Bir öncü kitaptı. Kronik Kitap bu eseri bir anı baskısı olarak okuyucularına sunuyor.”
İlber Ortaylı