Istruzioni alla servitù pdf

Jonathan Swift, İrlandalı bir yazar, siyasi eleştirmen ve din adamıdır. En önemlisi ve en ünlüsü dört bölümden oluşan "Gulliver'in Seyahatleri" olan birçok kitap ve edebiyat yayınladı.
İngiliz dilinin ilk eleştirmenlerinden biri olan Jonathan Swift, tanınmış bir siyasi yazar, şair ve din adamıydı. İrlanda'da doğdu ve babasını küçük yaşta amcası tarafından bakılmak üzere kaybetti.
İrlanda'daki şanlı devrimin başlamasıyla birlikte, Sir William Temple ile birlikte çalıştığı ve lüks ve güç dolu bir hayat yaşadığı İngiltere'ye göç etmek zorunda kaldı. Genç yaşta, sık sık İrlanda ve İngiltere arasında hareket etti ve Swift, İngiltere Kilisesi'ndeki zavallı kuzeni ile aynı zamanda İrlanda Kilisesi'ne girdi.
İrlanda'ya döndüğünde, Patrick Katedrali'nde Azizler Dekanlığı görevini üstlendi ve ölümüne kadar bunu yapmaya devam etti. Bir yazar olarak eserlerinin çoğunu takma adlar altında yazdı ve bugün en iyi hicivli nesir çalışması olan Gulliver'in Seyahatleri'nden söz ediyoruz.
En ünlü eseri Gulliver'in Seyahatleri, ilk olarak 28 Eylül 1726'da yayınlandı ve 1735'te değiştirildi ve klasik bir İngiliz edebiyatı olarak kabul edildi ve birçoğu bunun bir çocuk kitabı olduğunu ve aslında hicivli bir düzyazı olduğunu düşünerek yanıldı. Sadece İngilizlerin İrlandalılara karşı politikasıyla değil, aynı zamanda yoksulların baskısıyla da alay ediyor.|Swift, Trim'de uzun süre yaşadı ve Trim Swift Festivali adı verilen sık sık hiciv festivali düzenlendi.

Istruzioni alla servitù pdf par Jonathan Swift

Come e qualmente i Servitori possano e debbano disubbidire, confondere, ingannare, ridicolizzare, truffare, svergognare, umiliare i loro Padroni. Tale è l’oggetto a cui si dedica questo irresistibile trattatello, che accompagnò Swift per più di trent’anni e fu pubblicato infine nell’anno della sua morte, il 1745. Ad esso Swift confessò di dare grande importanza: e lo si può ben capire, non solo per l’incessante presenza, in queste pagine, del genio comico, ma per il loro valore in qualche modo di beffardo messaggio testamentario.
Di fatto, nell’immemoriale guerra tra Servi e Padroni, questo trattatello, pur ostentando una sventata leggerezza, segna una data davvero storica e augusta. Qui Swift ha predisposto un vero manuale di sabotaggio, che ogni lettore accorto potrà facilmente trasporre dalla cucina a tutti gli altri possibili luoghi. Mostrandoci il Servitore che vessa il Padrone e lo sfrutta in ogni modo, egli ha leso l’aureola della Sovranità ben più gravemente che con un pamphlet di immediato tema politico. E insieme ha tracciato una Piccola Antropologia del Risentimento destinata ad avere molta fortuna. Ma bisognerà anche dire che Swift non sarebbe quell’immenso artista che è se per lui l’occasione, l’esempio non valessero anche e innanzitutto di per sé: così, anche trascurando le trasparenti applicazioni ‘ad altro’ di questo testo, non si può non rimanere incantati (ed esilarati) di fronte al quadro di nefandezze domestiche, descritte in ogni loro minuzia, che Swift ci offre, condensando a volte in poche righe intere epopee di dispetti e rappresaglie che dovevano essersi depositate per secoli, insieme alla polvere nelle case patrizie inglesi.