Entellektuellerin Sorumluluğu pdf

Фрам Ноам Хомский (родился 7 декабря 1928 года в Филадельфии, штат Пенсильвания) — американский профессор лингвистики и философии, а также когнитивист, логик, историк, критик и политический деятель. Он почетный профессор лингвистики факультета лингвистики и философии Массачусетского технологического института, где проработал более 50 лет. Помимо своей работы в области лингвистики, Хомский писал о войне, политике и СМИ и является автором более 100 книг. Согласно Справочнику по искусству и гуманитарным наукам 1992 года, Хомский цитировался больше, чем любой из ныне живущих ученых с 1980 по 1992 год, и занял восьмое место среди самых цитируемых ссылок в списке, который включает Библию, Карла Маркса и другие. Хомский был назван выдающимся культурным деятелем, за него проголосовали как за «ведущего интеллектуала мира» в опросе 2005 г. Хомский также описывается как «отец современной лингвистики» и считается крупной фигурой в аналитической философии. Его работа повлияла на таких областях, как информатика, математика и психология. Ему также приписывают создание теории порождающей грамматики, которую часто считают самым важным вкладом в область теоретической лингвистики в двадцатом веке. Ему также приписывают создание того, что стало известно как иерархия Хомского, теория универсальной грамматики и теория Хомского-Шютценбергера. После публикации своей первой книги по лингвистике Хомский стал видным критиком войны во Вьетнаме и с тех пор продолжает публиковать свои критические книги о политике. Он наиболее известен своей критикой внешней политики США, государственного капитализма и общих средств массовой информации. Его критика средств массовой информации, которую он написал в соавторстве с Эдвардом Германом, включена в книгу «Индустрия почтения: политическая экономия средств массовой информации» (1988) — анализ, кристаллизующий теорию пропагандистской модели для изучения средств массовой информации. Хомский описывает свои взгляды как «достаточно анархо-традиционализм, уходящий корнями в эпоху Просвещения и классический либерализм», иногда отождествляемый с анархо-синдикализмом и либертарианским социализмом. Он также считается ключевым теоретиком левого крыла американской политики. Ему также приписывают установление того, что стало известно как иерархия Хомского, классификацию формальных языков в соответствии с их генеративной способностью. Помимо своей работы в области лингвистики, Хомский широко известен как политический активист и своей критикой внешней политики Соединенных Штатов и других правительств. Хомский описывает себя как либертарианского социалиста, сочувствующего анархиста, который является членом всемирного профсоюза промышленных рабочих и часто считается ключевым теоретиком левого крыла американской политики. Согласно Справочному индексу искусств и гуманитарных наук, в период с 1980 по 1992 год Хомский упоминался в качестве справочника больше, чем любой другой живой человек, и был восьмым человеком за всю историю.

Entellektuellerin Sorumluluğu pdf Ноам Хомский

BGST Yayınları'ndan Mayıs ayında çıkan Entelektüellerin Sorumluluğu adlı kitap, Znet web sitesinin (www.zmag.org) koordinatörü Michael Albert'ın, çağımızın en önemli muhalif entelektüellerinden Noam Chomsky ile 1993 yılında yaptığı uzun bir söyleşiden oluşuyor. Söyleşi, görece eski bir tarihte yapılmış olmasına rağmen hala güncelliğini koruyor ve bizi entelektüellerin sorumluluğu üzerine düşünmeye davet ediyor. Chomsky entelektüelleri düşünmeye, kavramaya ve bunları diğer insanlara aktarmaya ayırabilecek vakitleri olan insanlar olarak tanımlıyor. Ancak entelektüel olarak adlandırılabilecek insanların çoğunun tekdüze işlerle uğraştıklarını ve bunu yaparken de görevlerini yerine getirdiklerini söylüyor. Bu noktada görev ile ahlaki sorumluluk arasında bir ayrım koyuyor: "[Entelektüellerin] görevleri, yani toplumsal kurumların bu insanlara zaman ve olanak sağlamasının nedeni, bu olanakları kullanarak iktidara ve otoriteye destek sağlamaları ve doktriner yönetimi hayata geçirmeleridir. Diğer insanların dünyayı mevcut otorite ve ayrıcalıkları destekleyecek şekilde kavramalarını sağlamak için çalışabilirler. Onların görevi budur. Eğer görevlerini yerine getirmeyi bırakırlarsa kendilerini entelektüel işlere adama fırsatını kaybederler. Diğer yandan, ahlaki sorumlulukları tamamen farklıdır ve aslında bunun tam tersidir. Ahlaki sorumlulukları, hakikati anlamaya çalışmak, dünyaya ilişkin bir kavrayışa ulaşmak için başkalarıyla birlikte çalışmak, bunu diğer insanlara aktarmaya çalışmak ve onların da kavramasına yardım etmek ve yapıcı eylem için zemin oluşturmaktır. Onların sorumluluğu da işte bunlardır. Ancak burada bir çatışma söz konusudur elbette. Eğer sorumluluklarınızı yerine getirirseniz, entelektüel faaliyetleri sürdürmek için sahip olduğunuz ayrıcalıkları kaybedebilirsiniz." Öte yandan Chomsky, kendilerini sol entelektüeller olarak adlandıran birçok kişinin, kitlesel halk hareketlerinin sırtında iktidara yükselmeye çalışan ve sonunda iktidarı ele geçirdiklerinde ise halkı itaat etmeye zorlayan zorbalar olduğunu söylüyor. Gerçekte böylesi bir "sol" konumdan diğer uca geçmek çok kolay olacaktır: "Kızıl bürokrasinin bir parçası olacak bir Leninist olarak işe başlarsınız. İktidarın yolunun bu olmadığını görürsünüz ve çok hızlı bir şekilde sağcı bir ideolog oluverirsiniz. Hayatınızı, aydınlığı henüz görememiş ve iktidarın gerçek yoluna dönmemiş eski yoldaşlarınızın günahlarını gün ışığına çıkarmaya adarsınız." Peki etik bir entelektüel duruş nasıl olmalıdır? Halk hareketlerine entelektüel etkinlikleri ile katkıda bulunabilecek ve hareketin bir parçası olabilecek insanlar vardır. "Bunlar yıldız değildir. Lider de değildir. Yalnızca, bildikleri yoldan katkıda bulunmaktadırlar." Bunlar, "barış ve özgürlük için, insan hakları için, toplumsal değişim için, gerek kişisel yaşamda gerekse kurumlarda otorite yapılarının tasfiyesi için mücadele eden insanlardır." Entelektüelleri bir yana bırakırsak, 60'ların aktivizmi neyi sağlamıştır? Chomsky, halkın genelinde ahlaki değerlerde ve kültürel düzeyde neredeyse devrimci bir dönüşüm meydana geldiğini ve bunun büyük bir ilerleme olduğunu iddia ediyor. Ancak bu hiç bir kurumsal biçim almamıştır. Üniversiteler ve medya gibi ideolojik kurumlar güç yapılarının çıkarlarına hizmet ederek görevlerini yerine getiren entelektüellerle doludur ve çok sıkı bir denetim altındadır. Diğer yandan halkın geneli son derece muhalif olmuş, 60'lı yıllarda insanların uğrunda mücadele ettiği değerlerin birçoğunu benimsemiştir. Bu durum, en çarpıcı biçimde, 11 Eylül olaylarından sonra esen savaş rüzgârlarına karşı geniş halk kitlelerinin ve entelektüellerin tepkilerinde görülebilir. Henüz savaş başlamamışken bile milyonlar savaş karşıtı bir aktivizm içinde sokaklara dökülmüşken, özellikle Batı düşünce dünyası birkaç istisna dışında "İslami terörizm" ve "teröre karşı savaş" propagandasına kendisini kaptırdı ve düşünce dünyasında halk kitlelerinin aktivizmi ile aynı düzeyde bir hareketlilik gözlenmedi. Savaşın ardında yatan nedenleri, ABD'nin gerçek siyasi güdülerini ve bu gelişmelere karşı nasıl tavır alınması gerektiğini Chomsky ve Znet çevresinde yer alan entelektüeller, ABD ve dünya kamuoyuna anlatamaya çalışarak gerçek bir entelektüel sorumluluk üstlendiler ve entelektüel sorumluluğun ne olması gerektiğine ilişkin somut bir örnek oluşturdular. Kitabı oluşturan söyleşide daha adil bir toplum için mücadele edenlerin sıkça karşısına çıkan bir çok konu ele alınıyor ve bu alanlarda bir bakış geliştirmek için temel ipuçları tartışılıyor. Söyleşi tarzı okuyucuda zaman zaman ele alınan her konunun çok daha etraflıca tartışılması gerektiği duygusu uyandırıyor, ama bu durum düşünmeyi ve fikir üretmeyi kışkırtıyor. Aklımızdaki sorulara hazır cevaplar bulmak her zaman rahat bir iştir; ama bu konularda düşünmenin, bir bakış ve kavrayış geliştirmenin, bunları tartışmaya açmanın ve sonuçta bir uzlaşmaya ya da ortak paydaya varmanın entelektüel ve aktivist bir etiğin temel öğesi olması gerektiği zaten söyleşinin özünü oluşturuyor.