Tüm literatürü ve kitapları indirin Ahmed Faris Al-Chidiac pdf
Ahmed Fares Al-Shidyaq: Bir yazar, şair, dilbilimci ve tarihçi ve modern Arap rönesansının öncülerinden biri. Birkaç unvanı vardı; Bunların arasında: "Ünlü Politikacı" ve "Ünlü Gazeteci" vardır. Faris bin Youssef bin Yaqoub bin Mansour bin Jaafar bin Shaheen bin Yohanna (MS 1801 - MS 1805) yılları arasında Lübnan'ın Ashkout köyünde doğdu. Babası vergi tahsildarı olarak çalıştı ve kitap okumayı ve satın almayı seven bir yazardı; Çocuklarının eğitimine katkıda bulunan. Chidiac'ın hayatı, ölümünden sonra bile bitmeyen uzun bir yolculuk yolculuğuydu. Beyrut'u Şam'a, oradan da Mısır'a bırakarak Al-Ezher'de okudu ve Warda Al-Souli ile evlendi. Sonra on dört yılını geçirdiği Malta'ya taşındı. Ve Maruni doktrininden Evanjelikliğe dönüştü. On yıl geçirdiği İngiltere ve Fransa'ya gitti ve ardından MS 1857'de İslam'a döndüğünü ilan ettiği ve adını Ahmed Fares olarak adlandırdığı Tunus'a taşındı. "İstanbul"a yerleşti ve MS 1881'de dönemin en ünlü Arap gazetelerinden biri olarak kabul edilen "Al-Jawa'ib" adlı yapışkan gazetesini çıkardı. Aralarında “The Leg on the Leg of the Leging Al-Fariaq”, “The Wasta in the Wasta of Malta People”, “The Treasure of Languages” ve “The Ultimate Wonder in Nihai Özellikler”in de bulunduğu pek çok kitabın yazarıdır. Arapların Dili”. Chidiac, on dokuzuncu yüzyılın bir dönüm noktasıydı; Arap Rönesansının kuruluşuna hizmet eden birçok Batılı fikri formüle edebildiği yerde; Belki de en önemli siyasi olanlardan biri, onun “sosyalizm” terimini Arapçaya sokmasıdır. Doğu'nun sefaletinin sebebinin mutlak yönetim olduğunu da vurguladı; Bu nedenle, seçilmiş bir Temsilciler Meclisi veya “Şura Konseyi” aracılığıyla çıkarılan kanunlar hakkında halkın görüşünün alınmasının gerekliliği çağrısında bulundu. Sultan Abdülhamid ve “Ahmed Orabi” devrimine şiddetle karşı çıktı. Ekonomik olarak, ekonomik alanda değişim ve gelişme ihtiyacı çağrısında bulundu ve Batı işgalinin zararlarının ve ticaretin teşviki ile ilişkisinin tamamen farkındaydı. Sosyal olarak, Doğulu kadınları özgürleştirmenin gerekliliğini savundu. Chidiac MS 1887'de İstanbul'da öldü, ancak anavatanı Lübnan dışında gömülmeyi reddetti ve bunu tavsiye etti.