جورج الموريسي roman pdf indir

Alexandre Dumas: MS on dokuzuncu yüzyılda yüzlerce dile çevrilen ölümsüz oyunları ve macera romanlarıyla ünlenen ve dünya sinemasının yüzlerce yüzyıl boyunca zengin bir malzeme bulduğu ünlü Fransız romancı. Duma Divi de la Pelletierra, daha çok Alexandre Dumas olarak bilinir – aynı zamanda “Duma” veya “Domas” olarak da telaffuz edilir – Paris'in kuzeydoğusundaki bir Fransız köyünde, melez bir babanın çocuğu olarak dünyaya geldi; Asil bir Fransız babanın ve Karayip asıllı bir köle annenin. Dumas dört yaşındayken babası kanserden öldü ve aileyi yoksulluk içinde rehin bıraktı. Yeterli bir eğitimi yoktu, ancak kampanyaları tarafından anlatılan annesinin hikayelerini ve onun hakkındaki yanılsama ve yanılsamalarını okumaya hevesliydi. Dimas MS 1822'de Paris'e taşındı ve aristokrat kökenleri onun kraliyet sarayında bir pozisyon almasına yardımcı oldu ve bu arada makalelerini ve oyunlarını yazmaya başladı. İlk oyunu "III. 1840 yılında, Rusya'daki hassas durumları ele aldığı için o dönem Rus çarını kızdıran ünlü romanı "Demir Maskeli Adam"ı yazdı. 1839'dan 1841'e kadar olan dönemde, bir gazetede yayınlanan "Kaptan Paul" başlığı altında bir dizi kısa öyküde oyunlarından birini yeniden yazdı. Dumas, kitapları büyük bir ün kazandıkça kendisini büyük ölçüde zenginleştirdi, ancak savurganlığı onu birkaç kez iflasın eşiğine getirdi, öyle ki, MS 1851'de alacaklılarından kaçarak Belçika'ya ve oradan da Rusya'ya kaçtı ve orada iki yıl ikamet etti. Orada yıllarca ve insanlar onun ikinci dilinde büyük başarı elde ettiler. Daha sonra MS 1861'de üç yıl kaldığı İtalya'ya taşındı ve Paris'e döndükten sonra bu geziyle ilgili kitaplar yayınladı. Alexandre Dumas 1870'de Fransa'da öldü ve ardında en ünlüleri: "Üç Silahşörler", "Yirmi Yıl Sonra", "Kraliçe'nin Kraliçesi" olan heyecan ve macera dolu tarihi bir doğaya sahip destansı hikayelerin değerli bir mirasını bırakarak öldü. Dört Savaş”, “Margot ve Beş Savaş” Aşkın sefaleti”… ve diğerleri.

جورج الموريسي roman pdf oku ve indir Alexander Dumas

إنّه لأمر لا يُصدَّق، أمرٌ غريبٌ ومثيرٌ للشّفقة أن يرى المرءُ كيف أنّ طبيعةً بشريةً بمثِلِ هذا الثراء وهذه القوّة وهذه الحصافة تخضع دون مقاومةٍ تُذكَر لتلك الطبيعة البشريّة الأُخرى الشّديدة السّطحيّة والبؤس والفقر والعوز! بيد أنّ الأمر كان كذلك، لا بل إنّ ما يزيد العجبَ هو أنّ الأمرَ ما كان يدهش أحداً؛ فذاك ما كانت تشهده المستعمرات يوميّاً في وضعيّاتٍ مختلفةٍ، مشابهةٍ للوضعيّة التي نَصِفُ: فإذ تربّى بيار مونييه منذ طفولته على احترام الرّجال البِيض بوصفهم جماعةً أرقى، تركَ نفسه تنسحق طيلة حياته تحتَ نير تلك الأرستقراطية المؤسَّسة على لون البشرة التي امتثل لها منذ قليل، دون أن يُبدي أدنى مقاومة. يحدث أن يصادف المرء أحد أولئك الأبطال الذين يرفعون رؤوسهم أمام قصف المدافع، ويثنون ركبَهم أمام الأحكام المسبقة؛ يحدث أيضاً، بحسبِ ما يُروى، أن يفتك الأسد بالإنسان، صورةِ اللّه على الأرض، ويفرّ مرتعباً إذا ما سمع صياح الدّيك.