Fyodor Dostoyevski, Batı edebiyatının en büyük yazarlarından biri olarak kabul edilen bir Rus romancı, filozof ve deneme yazarıydı. 1821'de Moskova'da doğdu ve orta sınıf bir ailede büyüdü. Babası, yoksulları ücretsiz tedavi eden bir doktordu ve bu, Dostoyevski'ye derin bir sosyal adalet duygusu ve ezilenlere şefkat aşıladı.
Dostoyevski, yazarlık kariyerine 1840'larda insan doğasının karmaşıklığını ve Rus toplumunun karanlık tarafını araştıran bir dizi roman ve kısa öyküyle başladı. İlk büyük romanı "Zavallı Halk" 1846'da yayınlandı ve büyük beğeni topladı. Ancak, onu bir edebiyat ustası yapan "Suç ve Ceza", "Aptal" ve "Karamazov Kardeşler" gibi sonraki eserleri oldu.
Dostoyevski'nin yazıları, psikolojik derinliği, felsefi temaları ve insanlık durumunu keşfetmesiyle tanınır. Karakterleri genellikle ahlaki ikilemler ve varoluşsal sorularla mücadele ediyor, inanç, ahlak ve hayatın anlamı ile boğuşuyor. Çalışmaları aynı zamanda zamanının yoksulluk, suç ve siyasi baskı gibi siyasi ve sosyal meselelerini de araştırıyor.
Dostoyevski'nin hayatına kişisel trajedi ve siyasi kargaşa damgasını vurdu. 1849'da bir grup liberal entelektüelle ilişkisi nedeniyle tutuklandı ve ölüm cezasına çarptırıldı, ancak cezası Sibirya'da ağır çalışmaya çevrildi. Cezasını çektikten sonra Rusya'ya döndü ama hayatı boyunca yoksulluk ve hastalıkla mücadele etmeye devam etti. 1881'de 59 yaşında öldü.
Kargaşalı yaşamına rağmen, Dostoyevski'nin bir yazar ve düşünür olarak mirası devam ediyor. Eserleri bugün geniş çapta okunmaya ve incelenmeye devam ediyor ve insanlık durumu ve toplumdaki inancın rolü hakkındaki fikirleri dünyanın dört bir yanındaki okuyucularda yankılanmaya devam ediyor.