أهمية أن نتثقف يا ناس Kitap pdf indir

Youssef Idris Ali (19 Mayıs 1927 - 1 Ağustos 1991), Mısırlı kısa öykü yazarı, oyun yazarı ve romancı, 1927'de Al-Bayrum, Faqous Center, Mısır'da doğdu ve 1 Ağustos 1991'de, o yaşında öldü. 64 MBBS'sini 1947'de aldı ve 1951'de psikiyatride uzmanlaştı. Hayatı Youssef İdris 19 Mayıs 1927'de doğdu.Babası arazi ıslahında uzmandı, bu yüzden babasının sık sık hareketinden etkilenerek şehirden uzakta yaşadı.En büyük oğlunu (Youssef) büyükannesinin yanına gönderdi. köyde. Kimya ve bilim Joseph'i cezbettikçe doktor olmak istedi. Tıp fakültesi yıllarında İngiliz sömürgecilerine ve Kral Faruk rejimine karşı birçok gösteriye katıldı. 1951 yılında Öğrenci Savunma Komitesi Genel Sekreteri, ardından Öğrenci Komitesi Sekreteri oldu. Bu sıfatla devrimci dergiler çıkardı ve birkaç ay hapsedildi ve uzaklaştırıldı. Tıp okurken, meslektaşları arasında çok popüler olan ilk kısa öyküsünü yazmaya çalıştı. 1951-1960 yılları arasında Al-Qasr Al-Aini'de doktor olarak çalıştı; 1956'da psikiyatri pratiği yapmaya çalıştı, sağlık müfettişi, ardından Cumhuriyet'te gazeteci editörü, 1960, Al-Ahram gazetesinde yazar, 1973'ten 1982'ye kadar. Birkaç kez Arap dünyasının çoğunu gezdi ve (1953 ile 1980 arasında) Fransa'yı ziyaret etti. , İngiltere, Amerika, Japonya, Tayland, Singapur ve diğer ülkeler Güneydoğu Asya. Öykü Kulübü, Yazarlar Derneği, Yazarlar Birliği ve Uluslararası PEN Kulübü üyesi.

أهمية أن نتثقف يا ناس kitap pdf oku ve indir Youssef Idris

«إنَّنا ننحدرُ ثقافيًّا وبالتالي سلوكيًّا بدرجةٍ خطيرة، والغوغائيةُ — نتيجةً لانعدامِ الثقافةِ — تَسودُ إلى درجةٍ تهدِّدُ فيها باكتساحِ وجودِنا كلِّه. ومعَ وجودِ هذه الكَمِّياتِ المُخيفةِ من البشرِ في هذا الحيِّزِ الضيِّقِ للوجود، فإنَّنا ذاهبون إلى كارثةٍ مُحقَّقةٍ — لا قدَّرَ اللهُ — إذا لم نُولِ رفعَ المستوى الفكريِّ والثقافيِّ للشعبِ الأهميةَ القُصوى الجَدير بها.» تُشكِّلُ ثقافةُ الشعوبِ والأممِ حاضرَها ومستقبلَها، وقد تزدهرُ الثقافةُ وتصبحُ وقودَ أمةٍ ما للتقدُّم، وقد تنحدرُ بحربٍ أو استعمارٍ أو فسادٍ لتصبحَ داخلَ قيدٍ يَصعبُ الفكاكُ منه. وبسببِ مقالٍ لم يَحسبْ له «يوسف إدريس» حسابًا ولم يتوقَّعْ منه جَلَبة، فُتِحتْ عليه النار، ووُجِّهتْ مدافعُ النقدِ إليه من قِبَلِ مُدَّعي الثقافةِ المِصريين من الكُتابِ والفنَّانين، وعلى رأسِهم وزيرُ الثقافةِ المصريُّ آنذاكَ الدكتورُ «عبد الحميد رضوان» الذي كتبَ مقالةً هاجمَ فيها «إدريس»؛ فقد أخرجَ المقالُ للعلنِ مشكلةَ النُّخبةِ المُثقَّفةِ بمصرَ والعالمِ العربي، حيثُ عَدَّهم الكاتبُ عالةً على عمومِ الشعبِ يُضلِّلونه ويأخذونه في طُرقٍ سطحيةٍ باسمِ الفنِّ والمسرحِ والتلفزيونِ مرةً، وباسمِ الدينِ مرةً أخرى.