La Mia Filosofia Kitap pdf indir

Bertrand Arthur William Russell (18 Mayıs 1872 - 2 Şubat 1970) İngiliz matematikçi, filozof, mantıkçı ve halk entelektüeliydi. Matematik, mantık, küme teorisi, dilbilim, yapay zeka, bilişsel bilim, bilgisayar bilimi ve analitik felsefenin çeşitli alanları, özellikle matematik felsefesi, dil felsefesi, epistemoloji ve metafizik üzerinde önemli bir etkiye sahipti.
20. yüzyılın başlarındaki en önde gelen mantıkçılardan biriydi ve selefi Gottlob Frege, arkadaşı ve meslektaşı G. E. Moore ve öğrencisi ve protégé Ludwig Wittgenstein ile birlikte analitik felsefenin kurucusuydu. Russell, Moore ile birlikte İngilizlerin "idealizme karşı isyanına" öncülük etti. Russell, eski öğretmeni A. N. Whitehead ile birlikte, klasik mantığın gelişiminde bir kilometre taşı olan ve matematiğin tamamını mantığa indirgemek için büyük bir girişim olan Principia Mathematica'yı yazdı (bkz. Mantıkçılık). Russell'ın "Denoting Üzerine" makalesi bir "felsefe paradigması" olarak kabul edildi.
Russell, anti-emperyalizmi savunan ve Hindistan Ligi'ne başkanlık eden bir pasifistti. Atom tekelinin sağladığı fırsat geçmeden önce ara sıra önleyici nükleer savaşı savundu ve dünya hükümetini "coşkuyla karşılayacağına" karar verdi. I. Dünya Savaşı sırasında pasifizmi nedeniyle hapse girdi. Daha sonra Russell, Adolf Hitler'in Nazi Almanya'sına karşı savaşın gerekli bir "iki kötüden daha azı" olduğu sonucuna vardı ve aynı zamanda Stalinist totaliterliği eleştirdi, ABD'nin Vietnam'a karşı savaşını kınadı ve nükleer silahsızlanmanın açık sözlü savunucusu. 1950'de Russell, "insani idealleri ve düşünce özgürlüğünü savunduğu çeşitli ve önemli yazılarından dolayı" Nobel Edebiyat Ödülü'ne layık görüldü. O da De Morgan Madalyası (1932), Sylvester Madalyası (1934), Kalinga Ödülü (1957) ve Kudüs Ödülü (1963) sahibi oldu.

La Mia Filosofia kitap pdf oku ve indir Bertrand Russell

Nel 1945 un editore inglese propose a Benedetto Croce di comporre un’antologia della sua opera, includendovi testi per lui essenziali che potessero servire a introdurlo in una cultura che fino allora lo conosceva soprattutto per via indiretta. Fu questa, per Croce, una preziosa occasione per ripensarsi – e quasi osservarsi dall’esterno. Giunto «a quell’età in cui la vita trascorsa appare un passato che si abbraccia intero con lo sguardo» – con la malinconia che ciò porta con sé ma anche, aggiungeva, con l’«atroce tristezza» di un «tramonto contornato da stragi e distruzioni» –, Croce seppe mostrare in atto che cosa può essere una franca «critica di se stesso». L’antologia venne consegnata all’editore ma ebbe poi una storia travagliata e non apparve mai nella forma che l’autore aveva auspicato, sicché questa è la sua prima edizione. Volendo innanzitutto tracciare un profilo della «filosofia della libertà», Croce diede all’antologia un’impostazione etico-politica. Così, accanto a un testo celeberrimo e di grande altezza come Perché non possiamo non dirci «cristiani», troveremo qui parecchie note su temi generali, precedentemente apparse sulla «Critica», che oggi per molti lettori suoneranno nuove.