Positions, 1964-1975 Kitap pdf indir

Louis Pierre Althusser (Fransızca: 16 Ekim 1918 - 22 Ekim 1990) Fransız Marksist bir filozoftu. Cezayir'de doğdu ve Paris'teki École normale supérieure'de okudu ve sonunda burada Felsefe Profesörü oldu. Althusser, Fransız Komünist Partisi'nin (Parti communiste français, PCF) uzun süredir üyesi ve bazen güçlü bir eleştirmeniydi. Argümanları ve tezleri, Marksizmin teorik temellerine saldırdığını gördüğü tehditlere karşı kuruldu. Bunlar, hem ampirizmin Marksist teori üzerindeki etkisini hem de Avrupa komünist partilerinde bölünmeler olarak tezahür eden hümanist ve reformist sosyalist yönelimleri ve ayrıca kişilik ve ideoloji kültü sorununu içeriyordu. Althusser, Fransız yapısalcılığının diğer okullarıyla olan ilişkisi basit bir yakınlık olmamasına ve yapısalcılığın birçok yönünü eleştirmesine rağmen, genellikle yapısal bir Marksist olarak anılır. Althusser'in yaşamı, yoğun akıl hastalığı dönemleriyle damgasını vurdu. 1980 yılında sosyolog olan karısı Hélène Rytmann'ı boğarak öldürdü. Delilik nedeniyle yargılanmaya uygun olmadığı ilan edildi ve üç yıl boyunca bir psikiyatri hastanesine yatırıldı. 1990'da ölen çok az akademik çalışma yaptı.

Positions, 1964-1975 kitap pdf oku ve indir Louis Althusser

Disons-le sans détour : qui veut aujourd’hui tout sim plement comprendre la découverte révolutionnaire de Freud, non seulement reconnaître son existence, mais aussi connaître son sens, doit traverser, au prix de grands efforts critiques et théoriques, l’immense espace de préjugés idéologiques qui nous sépare de Freud. Car non seulement la découverte de Freud a été, comme on va le voir, réduite à des disciplines qui lui sont, en leur essence, étrangères {biologie, psychologie, sociologie, philosophie); non seulement de nombreux psychana lystes (notamment dans l’école américaine) se sont faits
les complices de ce révisionnisme; mais, qui plus est, ce révisionnisme a lui-même objectivement servi la prodi gieuse exploitation idéologique dont la psychanalyse a été l’objet et la victime. Ce n’est pas sans raison que naguère {en 1948) des marxistes français dénoncèrent dans cette exploitation une « idéologie réactionnaire », servant d’argument dans la lutte idéologique contre le marxisme, et de moyen pratique d’intimidation et de mystification des consciences.