Rebecca West, İngiliz yazar, gazeteci, edebiyat eleştirmeni ve seyahat yazarıydı. Birçok türde yazan bir yazar olan West, The Times, New York Herald Tribune, The Sunday Telegraph ve The New Republic için kitapları inceledi ve The Bookman'ın muhabirliğini yaptı. Başlıca eserleri arasında Yugoslavya tarihi ve kültürü üzerine Kara Kuzu ve Gri Şahin (1941); Aslen The New Yorker'da yayınlanan A Train of Powder (1955), Nuremberg davalarını kapsaması; İhanetin Anlamı, daha sonra İhanetin Yeni Anlamı (1964), İngiliz faşist William Joyce ve diğerlerinin yargılanması üzerine bir çalışma; Modernist bir Birinci Dünya Savaşı romanı olan Askerin Dönüşü (1918); ve otobiyografik romanların "Aubrey üçlemesi", The Fountain Overflows (1956), This Real Night ve Cousin Rosamund (1985).
Rebecca West, 1892'de Londra, İngiltere'de Cicily Isabel Fairfield'de doğdu ve entelektüel uyarım, politik tartışma, canlı arkadaşlık, kitaplar ve müzikle dolu bir evde büyüdü. 1907'de bir tüberküloz nöbeti nedeniyle okulu bırakmak zorunda kaldı. Hastalıktan kurtulduktan sonra geri dönmemeyi seçti, daha sonra Watson's'taki eğitimini bir "hapishaneye" benzer olarak nitelendirdi.
West, dünya meseleleriyle ilgili tartışmalarla dolu bir evde büyüdü. Babası sık sık tartışmalı konulara karışan bir gazeteciydi. Rus devrimcilerini ve diğer siyasi aktivistleri eve getirdi ve onların tartışmaları, devrim öncesi Rusya'da geçen The Birds Fall Down gibi romanlarda şekillenen Batı'nın duyarlılığının oluşmasına yardımcı oldu. Ancak Batı siyasetini şekillendiren can alıcı olay Dreyfus olayıydı. Etkilenebilir Rebecca, azınlıklara zulmetme ve bireyleri çürük kanıtlara ve kitlesel çılgınlığa dayalı mantıksız şüpheye maruz bırakma iradesinin ne kadar güçlü olduğunu erken öğrendi. Batı, siyasetin psikolojisine, hareketlerin ve nedenlerin, bir değerler özüne inanma veya inanmama konusundaki derin ihtiyaç üzerinde -gerçeklikle çelişse bile- nasıl ayakta kalabileceği konusunda keskin bir anlayışa sahipti.
West'in ebeveynleri, doğumdan iki ay sonra onu İngiltere Kilisesi'ne vaftiz ettirdi ve geleneksel olmayan bir inanan olmasına rağmen kendini bir Hıristiyan olarak gördü. Zaman zaman Tanrı'yı kötü buluyordu; diğer zamanlarda onu sadece etkisiz ve yenilmiş olarak görüyordu. Bununla birlikte, İsa'ya özünde iyi bir adam olarak saygı duyuyordu, Hıristiyan ahlakının edebi, resimsel ve mimari tezahürlerine büyük saygı duyuyordu ve inancı, yaşamın muammalarıyla ve kozmosun gizemleriyle boğuşmak için geçerli bir araç olarak görüyordu.
Uzun süredir kitap eleştirmeni ve TIME'da kıdemli editör olan Whittaker Chambers, West'i "önemli bir romancı ... seçkin bir edebiyat eleştirmeni ... her şeyden önce ... yaşayan en büyük gazetecilerden biri" olarak değerlendirdi.
Virginia Woolf, Kendine Ait Bir Oda'nın ikinci bölümünde erkeklerin züppe olduğunu söyleyerek erkekleri gücendirdiği için Rebecca West'in "artan feminist" olarak etiketlenmesini sorguladı: diğer seks?"
Bill Moyers'in 89 yaşındayken Londra'daki evinde kaydedilen "A Visit With Dame Rebecca West" adlı röportajı, Temmuz 1981'de PBS tarafından yayınlandı. Röportajın bir incelemesinde, John O'Connor şöyle yazdı: "Dame Rebecca zorlu biri olarak ortaya çıkıyor. Bir şeyi ya da birini nahoş bulduğunda, sıfat aniden soluyor."
West, 1970'lerin sonlarında görme ve yüksek tansiyondan muzdaripti ve giderek daha kırılgan hale geldi. Son ayları çoğunlukla yatakta, bazen çılgın bazen de aklı başında geçiyordu; çok yavaş öleceğinden şikayet etti. 15 Mart 1983'te öldü ve Woking'deki Brookwood Mezarlığı'na gömüldü.