Alexandre Dumas: MS on dokuzuncu yüzyılda yüzlerce dile çevrilen ölümsüz oyunları ve macera romanlarıyla ünlenen ve dünya sinemasının yüzlerce yüzyıl boyunca zengin bir malzeme bulduğu ünlü Fransız romancı.
Duma Divi de la Pelletierra, daha çok Alexandre Dumas olarak bilinir – aynı zamanda “Duma” veya “Domas” olarak da telaffuz edilir – Paris'in kuzeydoğusundaki bir Fransız köyünde, melez bir babanın çocuğu olarak dünyaya geldi; Asil bir Fransız babanın ve Karayip asıllı bir köle annenin. Dumas dört yaşındayken babası kanserden öldü ve aileyi yoksulluk içinde rehin bıraktı. Yeterli bir eğitimi yoktu, ancak kampanyaları tarafından anlatılan annesinin hikayelerini ve onun hakkındaki yanılsama ve yanılsamalarını okumaya hevesliydi. Dimas MS 1822'de Paris'e taşındı ve aristokrat kökenleri onun kraliyet sarayında bir pozisyon almasına yardımcı oldu ve bu arada makalelerini ve oyunlarını yazmaya başladı.
İlk oyunu "III. 1840 yılında, Rusya'daki hassas durumları ele aldığı için o dönem Rus çarını kızdıran ünlü romanı "Demir Maskeli Adam"ı yazdı. 1839'dan 1841'e kadar olan dönemde, bir gazetede yayınlanan "Kaptan Paul" başlığı altında bir dizi kısa öyküde oyunlarından birini yeniden yazdı.
Dumas, kitapları büyük bir ün kazandıkça kendisini büyük ölçüde zenginleştirdi, ancak savurganlığı onu birkaç kez iflasın eşiğine getirdi, öyle ki, MS 1851'de alacaklılarından kaçarak Belçika'ya ve oradan da Rusya'ya kaçtı ve orada iki yıl ikamet etti. Orada yıllarca ve insanlar onun ikinci dilinde büyük başarı elde ettiler. Daha sonra MS 1861'de üç yıl kaldığı İtalya'ya taşındı ve Paris'e döndükten sonra bu geziyle ilgili kitaplar yayınladı.
Alexandre Dumas 1870'de Fransa'da öldü ve ardında en ünlüleri: "Üç Silahşörler", "Yirmi Yıl Sonra", "Kraliçe'nin Kraliçesi" olan heyecan ve macera dolu tarihi bir doğaya sahip destansı hikayelerin değerli bir mirasını bırakarak öldü. Dört Savaş”, “Margot ve Beş Savaş” Aşkın sefaleti”… ve diğerleri.
Memórias Gastronômicas kitap pdf oku ve indir Alexander Dumas
Naturalmente, essa amarga previsão de Dumas não se concretizou. Ao contrário, a popularidade de "Os três mosqueteiros" e "O conde de Monte Cristo", entre muitos outros, é que ofuscou o Grande dicionário de culinária montado pacientemente pelo autor ao longo de 15 anos. E é dessa obra de referência gastronômica, hoje reconhecida como das mais importantes, que se originam os dois textos aqui apresentados. O primeiro, "Memórias gastronômicas", consiste numa carta de Dumas a seu amigo Jules Janin, escritor e crítico literário. Nela, o missivista, "a pretexto de uma conversa rápida sobre os séculos XIX, XVIII e até mesmo o XVII", ora mistura recordações pessoais a peripécias culinárias do passado ou contemporâneas - como em "Um frango assado antes da guilhotina", "A aposta de Viel-Castel", ou nas hilariantes e peculiares "Reflexões sobre a salada" -, ora faz uso de seu talento como cronista, discorrendo informalmente sobre personalidades ilustres da história da gastronomia, jantares inesquecíveis, farras da mocidade, sua curiosa temporada numa aldeia da Bretanha... Transcreve documentos, como a carta de Carême tecendo comentários nada lisonjeiros sobre Brillat-Savarin, e nos convida sem cerimônia para as ceias que promovia em seu Palacete Monte Cristo, revelando o segredo da receita de sua salada e reproduzindo cardápios históricos. Já em "Pequena história da culinária", a máquina do tempo de Alexandre Dumas transporta o leitor da Macieira do Paraíso à inauguração do primeiro restaurante em Paris, passando pelos gregos, Xerxes, Alexandre, Calígula, Apício e Lúculo, o Renascimento, a introdução dos talheres e das especiarias até a profissionalização da gastronomia. Dumas dá vazão a seu espírito de curiosidade e bom humor, numa conversa informal e descontraída sobre o caprichoso universo da "oitava arte".