Entellektuellerin Sorumluluğu pdf

弗拉姆·诺姆·乔姆斯基（Fram Noam Chomsky，1928 年 12 月 7 日出生于宾夕法尼亚州费城）是美国语言学家和哲学家教授，同时也是认知科学家、逻辑学家、历史学家、批评家和政治活动家。他是麻省理工学院语言学和哲学系的语言学名誉教授，他在那里工作了 50 多年。除了语言学方面的工作外，乔姆斯基还撰写了有关战争、政治和媒体的文章，并且着有 100 多本书。根据 1992 年的艺术和人文科学参考文献列表，乔姆斯基在 1980 年至 1992 年间被引用的次数超过任何在世的学者，并且在包括《圣经》、卡尔马克思等在内的列表中排名第八。乔姆斯基被描述为文化杰出人物，在 2005 年的民意调查中被选为“世界领先的知识分子”。乔姆斯基还被描述为“现代语言学之父”，被认为是分析哲学的重要人物。他的作品影响了计算机科学、数学和心理学等领域。他还建立了生成语法理论，这通常被认为是 20 世纪理论语言学领域最重要的贡献。他还因建立了后来被称为乔姆斯基层次结构、通用语法理论和乔姆斯基-舒岑贝格尔理论而受到赞誉。在他的第一本语言学著作出版后，乔姆斯基成为了越南战争的著名批评家，此后继续出版他的政治批评著作。他以批评美国外交政策、国家资本主义和一般新闻媒体而闻名。他与爱德华·赫尔曼（Edward Hermann）合着的对媒体的批评包括在《顺从行业：大众媒体的政治经济学》（1988 年）中，该分析明确了媒体研究的宣传模型理论。乔姆斯基将他的观点描述为“相当无政府传统主义，起源于启蒙运动和古典自由主义”，有时与无政府工团主义和自由主义社会主义相提并论。他也被认为是美国政治左翼的重要理论家。他还因建立所谓的乔姆斯基层次结构而受到赞誉，这是一种根据其生成能力对形式语言进行的分类。除了在语言学方面的工作外，乔姆斯基还因其对美国和其他政府外交政策的批评而广为人知。乔姆斯基将自己描述为一个自由主义的社会主义者，一个富有同情心的无政府主义者，他是世界产业工人工会的成员，并且经常被认为是美国政治左翼的关键理论家。根据艺术与人文参考索引，在 1980 年至 1992 年间，乔姆斯基被引用为比任何其他在世的人更多的参考，并且是有史以来第八位。

Entellektuellerin Sorumluluğu pdf 诺姆·乔姆斯基

BGST Yayınları'ndan Mayıs ayında çıkan Entelektüellerin Sorumluluğu adlı kitap, Znet web sitesinin (www.zmag.org) koordinatörü Michael Albert'ın, çağımızın en önemli muhalif entelektüellerinden Noam Chomsky ile 1993 yılında yaptığı uzun bir söyleşiden oluşuyor. Söyleşi, görece eski bir tarihte yapılmış olmasına rağmen hala güncelliğini koruyor ve bizi entelektüellerin sorumluluğu üzerine düşünmeye davet ediyor. Chomsky entelektüelleri düşünmeye, kavramaya ve bunları diğer insanlara aktarmaya ayırabilecek vakitleri olan insanlar olarak tanımlıyor. Ancak entelektüel olarak adlandırılabilecek insanların çoğunun tekdüze işlerle uğraştıklarını ve bunu yaparken de görevlerini yerine getirdiklerini söylüyor. Bu noktada görev ile ahlaki sorumluluk arasında bir ayrım koyuyor: "[Entelektüellerin] görevleri, yani toplumsal kurumların bu insanlara zaman ve olanak sağlamasının nedeni, bu olanakları kullanarak iktidara ve otoriteye destek sağlamaları ve doktriner yönetimi hayata geçirmeleridir. Diğer insanların dünyayı mevcut otorite ve ayrıcalıkları destekleyecek şekilde kavramalarını sağlamak için çalışabilirler. Onların görevi budur. Eğer görevlerini yerine getirmeyi bırakırlarsa kendilerini entelektüel işlere adama fırsatını kaybederler. Diğer yandan, ahlaki sorumlulukları tamamen farklıdır ve aslında bunun tam tersidir. Ahlaki sorumlulukları, hakikati anlamaya çalışmak, dünyaya ilişkin bir kavrayışa ulaşmak için başkalarıyla birlikte çalışmak, bunu diğer insanlara aktarmaya çalışmak ve onların da kavramasına yardım etmek ve yapıcı eylem için zemin oluşturmaktır. Onların sorumluluğu da işte bunlardır. Ancak burada bir çatışma söz konusudur elbette. Eğer sorumluluklarınızı yerine getirirseniz, entelektüel faaliyetleri sürdürmek için sahip olduğunuz ayrıcalıkları kaybedebilirsiniz." Öte yandan Chomsky, kendilerini sol entelektüeller olarak adlandıran birçok kişinin, kitlesel halk hareketlerinin sırtında iktidara yükselmeye çalışan ve sonunda iktidarı ele geçirdiklerinde ise halkı itaat etmeye zorlayan zorbalar olduğunu söylüyor. Gerçekte böylesi bir "sol" konumdan diğer uca geçmek çok kolay olacaktır: "Kızıl bürokrasinin bir parçası olacak bir Leninist olarak işe başlarsınız. İktidarın yolunun bu olmadığını görürsünüz ve çok hızlı bir şekilde sağcı bir ideolog oluverirsiniz. Hayatınızı, aydınlığı henüz görememiş ve iktidarın gerçek yoluna dönmemiş eski yoldaşlarınızın günahlarını gün ışığına çıkarmaya adarsınız." Peki etik bir entelektüel duruş nasıl olmalıdır? Halk hareketlerine entelektüel etkinlikleri ile katkıda bulunabilecek ve hareketin bir parçası olabilecek insanlar vardır. "Bunlar yıldız değildir. Lider de değildir. Yalnızca, bildikleri yoldan katkıda bulunmaktadırlar." Bunlar, "barış ve özgürlük için, insan hakları için, toplumsal değişim için, gerek kişisel yaşamda gerekse kurumlarda otorite yapılarının tasfiyesi için mücadele eden insanlardır." Entelektüelleri bir yana bırakırsak, 60'ların aktivizmi neyi sağlamıştır? Chomsky, halkın genelinde ahlaki değerlerde ve kültürel düzeyde neredeyse devrimci bir dönüşüm meydana geldiğini ve bunun büyük bir ilerleme olduğunu iddia ediyor. Ancak bu hiç bir kurumsal biçim almamıştır. Üniversiteler ve medya gibi ideolojik kurumlar güç yapılarının çıkarlarına hizmet ederek görevlerini yerine getiren entelektüellerle doludur ve çok sıkı bir denetim altındadır. Diğer yandan halkın geneli son derece muhalif olmuş, 60'lı yıllarda insanların uğrunda mücadele ettiği değerlerin birçoğunu benimsemiştir. Bu durum, en çarpıcı biçimde, 11 Eylül olaylarından sonra esen savaş rüzgârlarına karşı geniş halk kitlelerinin ve entelektüellerin tepkilerinde görülebilir. Henüz savaş başlamamışken bile milyonlar savaş karşıtı bir aktivizm içinde sokaklara dökülmüşken, özellikle Batı düşünce dünyası birkaç istisna dışında "İslami terörizm" ve "teröre karşı savaş" propagandasına kendisini kaptırdı ve düşünce dünyasında halk kitlelerinin aktivizmi ile aynı düzeyde bir hareketlilik gözlenmedi. Savaşın ardında yatan nedenleri, ABD'nin gerçek siyasi güdülerini ve bu gelişmelere karşı nasıl tavır alınması gerektiğini Chomsky ve Znet çevresinde yer alan entelektüeller, ABD ve dünya kamuoyuna anlatamaya çalışarak gerçek bir entelektüel sorumluluk üstlendiler ve entelektüel sorumluluğun ne olması gerektiğine ilişkin somut bir örnek oluşturdular. Kitabı oluşturan söyleşide daha adil bir toplum için mücadele edenlerin sıkça karşısına çıkan bir çok konu ele alınıyor ve bu alanlarda bir bakış geliştirmek için temel ipuçları tartışılıyor. Söyleşi tarzı okuyucuda zaman zaman ele alınan her konunun çok daha etraflıca tartışılması gerektiği duygusu uyandırıyor, ama bu durum düşünmeyi ve fikir üretmeyi kışkırtıyor. Aklımızdaki sorulara hazır cevaplar bulmak her zaman rahat bir iştir; ama bu konularda düşünmenin, bir bakış ve kavrayış geliştirmenin, bunları tartışmaya açmanın ve sonuçta bir uzlaşmaya ya da ortak paydaya varmanın entelektüel ve aktivist bir etiğin temel öğesi olması gerektiği zaten söyleşinin özünü oluşturuyor.